Jeżeli w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzonej online sprzedajesz produkty lub usługi konsumentom to na pewno znasz pojęcie: umowa zawarta na odległość.

Umowa zawarta na odległość – definicja
W ustawie o prawach konsumenta umowa zawarta na odległość została zdefiniowana jako:
umowa zawarta z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie;
Definicja konsumenta znajduje się natomiast w Kodeksie cywilnym, gdzie wskazano, że:
Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.
Umowa zawarta na odległość to każda umowa, którą Ty, jako przedsiębiorca, zawierasz z osobą fizyczną, która nie działa przy tym jako przedsiębiorca, przy czym umowa jest zawierana bez jednoczesnej, fizycznej obecności stron w jednym miejscu, w związku z czym niezbędne jest wykorzystanie jakiegoś środka porozumiewania się na odległość.
Umowa zawarta na odległość to zarówno zakup dokonywany za pośrednictwem sklepu internetowego, jak i transakcja finalizowana za pośrednictwem poczty elektronicznej.
Jeżeli umożliwiasz konsumentom zawieranie tego typu umów, musisz wywiązać się z szeregu obowiązków informacyjnych. Generalnie chodzi o to, że konsument jest uważany za stronę słabszą, chociażby w tym sensie, że nie ma możliwości zapoznania się z kupowanym produktem w sposób bezpośredni. Konsument dokonujący zakupów online nie może dotknąć, powąchać, przymierzyć. Konsument nie wie też kim jest druga strona transakcji – czy faktycznie istnieje i jak ją “namierzyć”, gdyby powstała konieczność zgłoszenia na przykład reklamacji.
Umowa zawarta na odległość – obowiązki informacyjne
Ustawa o prawach konsumenta wskazuje, że najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową na odległość, przedsiębiorca musi go poinformować w sposób jasny i zrozumiały o:
- głównych cechach świadczenia z uwzględnieniem przedmiotu świadczenia oraz sposobu porozumiewania się z konsumentem;
- swoich danych identyfikujących, w szczególności o firmie, organie, który zarejestrował działalność gospodarczą, a także numerze, pod którym został zarejestrowany;
- adresie przedsiębiorstwa, adresie poczty elektronicznej oraz numerach telefonu lub faksu jeżeli są dostępne, pod którymi konsument może szybko i efektywnie kontaktować się z przedsiębiorcą;
- adresie, pod którym konsument może składać reklamacje, jeżeli jest inny niż adres, o którym mowa w pkt 3;
- łącznej cenie lub wynagrodzeniu za świadczenie wraz z podatkami, a gdy charakter przedmiotu świadczenia nie pozwala, rozsądnie oceniając, na wcześniejsze obliczenie ich wysokości – sposobie, w jaki będą one obliczane, a także opłatach za transport, dostarczenie, usługi pocztowe oraz innych kosztach, a gdy nie można ustalić wysokości tych opłat – o obowiązku ich uiszczenia; w razie zawarcia umowy na czas nieoznaczony lub umowy obejmującej prenumeratę przedsiębiorca ma obowiązek podania łącznej ceny lub wynagrodzenia obejmującego wszystkie płatności za okres rozliczeniowy, a gdy umowa przewiduje stałą stawkę – także łącznych miesięcznych płatności;
- kosztach korzystania ze środka porozumiewania się na odległość w celu zawarcia umowy, w przypadku gdy są wyższe niż stosowane zwykle za korzystanie z tego środka porozumiewania się;
- sposobie i terminie zapłaty;
- sposobie i terminie spełnienia świadczenia przez przedsiębiorcę oraz stosowanej przez przedsiębiorcę procedurze rozpatrywania reklamacji;
- sposobie i terminie wykonania prawa odstąpienia od umowy;
- kosztach zwrotu rzeczy, jeżeli ze względu na swój charakter rzeczy te nie mogą zostać w zwykłym trybie odesłane pocztą;
- obowiązku zapłaty przez konsumenta poniesionych przez przedsiębiorcę uzasadnionych kosztów, jeżeli konsument odstąpi od umowy po zgłoszeniu żądania zgodnie z art. 15 ust. 3 i art. 21 ust. 2 ustawy;
- braku prawa odstąpienia od umowy na podstawie art. 38 lub okolicznościach, w których konsument traci prawo odstąpienia od umowy;
- obowiązku przedsiębiorcy dostarczenia rzeczy bez wad;
- istnieniu i treści gwarancji i usług posprzedażnych oraz sposobie ich realizacji;
- kodeksie dobrych praktyk oraz sposobie zapoznania się z nim;
- czasie trwania umowy lub o sposobie i przesłankach wypowiedzenia umowy – jeżeli umowa jest zawarta na czas nieoznaczony lub jeżeli ma ulegać automatycznemu przedłużeniu;
- minimalnym czasie trwania zobowiązań konsumenta wynikających z umowy;
- wysokości i sposobie złożenia kaucji lub udzielenia innych gwarancji finansowych, które konsument jest zobowiązany spełnić na żądanie przedsiębiorcy;
- funkcjonalności treści cyfrowych oraz technicznych środkach ich ochrony;
- mających znaczenie interoperacyjnościach treści cyfrowych ze sprzętem komputerowym i oprogramowaniem, o których przedsiębiorca wie lub powinien wiedzieć;
- możliwości skorzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń oraz zasadach dostępu do tych procedur.
Powyższa lista na pierwszy rzut oka wygląda groźnie. Jednak prawda jest taka, że większość wymaganych informacji można zamieścić w regulaminie sprzedaży. Więcej na temat regulaminu sprzedaży przeczytasz tutaj.
Potem wystarczy tak zorganizować proces sprzedaży, żeby konsument musiał potwierdzić zapoznanie się z regulaminem przed złożeniem zamówienia.

Jeżeli dopiero zaczynasz swoją przygodę ze sprzedażą w Internecie koniecznie zacznij od sporządzenia porządnego regulaminu sprzedaży. Jeżeli działasz online już jakiś czas, ale prawa konsumenta traktujesz po macoszemu – zastanów się czy warto ryzykować. Organy działające na rzecz ochrony konsumentów działają sprawnie. A i sami konsumenci są coraz bardziej świadomi. Tymczasem działanie zgodne z prawem wcale nie jest trudne.